In 2006 is in Nederland een grote stelselwijziging in de gezondheidszorg ingevoerd. Het verschil tussen ziekenfonds en particuliere verzekering werd opgeheven en alle burgers konden zich voortaan verzekeren voor een basispakket. Verzekeraars moesten gaan concurreren op prijs en kwaliteit en kregen de verantwoordelijkheid om bij aanbieders zorg in te kopen voor hun cliënten. De stelselwijziging was bedoeld om de kwaliteit en doelmatigheid van de zorg en de keuzevrijheid van burgers te vergroten terwijl de toegankelijkheid en betaalbaarheid er niet onder moesten lijden. Deze overgang tot ‘gereguleerde marktwerking’ voltrok zich iets meer dan 10 jaar geleden. De middenweg die hiermee is bewandeld tussen marktwerking en overheidssturing is uniek in de wereld. De redactie van KiZ vond het tijd om te bekijken wat er is bereikt en te bezien hoe tevreden we daarmee kunnen zijn. In deze tijd van formatie leveren we daarmee tevens een bijdrage aan de vraag hoe de zorg zich de komende jaren zou moeten ontwikkelen. KiZ heeft een aantal auteurs gevraagd om terug te kijken, de balans op te maken en aanbevelingen te doen voor de komende jaren. Deze zijn voor u gebundeld. Patrick Jeurissen en collega’s geven een overzicht van de stelselwijziging en wat daarmee is bereikt. Het groepsinterview met een drietal prominente bestuurders (Janneke van Vliet, Rien Meijerink en Michel van Schaik) reflecteert op de voor- en nadelen van het huidige systeem en geeft aangrijpingspunten voor verbeteringen. Daarnaast zijn ook een aantal kortere reflecties vanuit verschillende perspectieven opgenomen: dappere huisarts Marije Holtrop, voormalig minister Ab Klink als zorgverzekeraar en Bart Berden als ziekenhuisbestuurder. Robbert Huijsman bekijkt het systeem vanuit de belangen van een dementerende patiënt. Het advies aan de formateur is niet om het stelsel overboord te gooien maar wel om een aantal forse bijstellingen te doen zodat de door onze auteurs gesignaleerde versnippering, rem op samenwerking en innovatie, gebrek aan transparantie, productiegedrevenheid en teruglopende kwaliteit voortvarend worden aangepakt. Kortom, een grote beurt voor onze zorg maar zeker nog geen tijd voor de sloop.
Redactie KiZ
